استیبل کوین چیست؟

گروهی از ارزهای دیجیتال که این بار با ساختاری کاملاً متفاوت از نمونه ‌هایی که تاکنون می‌شناختیم روانه بازار شده اند، استیبل کوین ها هستند. اصلی‌ترین تفاوت این ارزها با پول رایج هر کشوری، نوسان بالای آنهاست، اما همان‌طور که از نام استیبل کوین پیداست، این ارز قرار است نوسان را به حداقل برساند و خیال کاربران را از این بابت آسوده کند. در ادامه با کایاکوینکس همراه باشید تا بیشتر با این نوع ارز دیجیتال و مزایا و معایب آن آشنا ‌شوید.

استیبل کوین نوعی کریپتوکارنسی است که برای کاهش نوسانات قیمت طراحی ‌شده است. همچنین به‌عنوان ذخیره‌کننده ارزش و وسیله‌ای برای مبادله کاربرد دارد. استیبل کوین به یک «دارایی ثابت» وابسته است که این دارایی می‌تواند هر چیزی باشد؛ از طلا گرفته تا ارز فیزیکی یا نوعی دارایی که بتوان قیمت آن را مشخص کرد و درباره آن به توافق کلی دست یافت.

تاریخچه ساخت استیبل کوین

هر کدام از استیبل کوین ‌ها تاریخچه خاص خود را دارند، اما ذکر این نکته حائز اهمیت است که عمر این ارزها بسیار کوتاه است و تنها به قرن جدید محدود می‌شود. تتر، بزرگ‌ترین استیبل کوین کنونی، در سال ۲۰۱۴ با نام ریل کوین راه‌ اندازی و بعد ها با نام تتر به یک رمز ارز مشهور شد که در حال حاضر چهارمین رمز ارز باارزش جهان محسوب می‌شود. سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ را نیز می‌توان زمان اصلی ایجاد این کوین‌ها دانست. بسیاری از کوین‌های امروزی در این سال‌ها به عرصه مبادلات ارزی وارد شده‌اند.

دلایل اهمیت استیبل کوین ها

بسیاری از افراد معتقدند که نوسان قیمت ارز دیجیتال بیت کوین آن را از پذیرش جهانی و گسترده بازداشته است. مردم تمایل دارند از ارزی باثبات و با ارزش پایدار استفاده کنند؛ درنتیجه یک ارز برای اینکه بتواند به‌ صورتی گسترده رواج یابد، نیازمند ثبات قیمت است. درواقع این همان شکاف فعلی بین سیستم سنتی ارز فیزیکی و بازار کریپتوکارنسی ها می باشد. بنابراین دلیل عرضه استیبل کوین‌ها این است که سطحی از ثبات برای بازار کریپتوکارنسی ‌ها فراهم شود و افراد بتوانند بدون نگرانی از دارایی های خود برای پرداخت‌ های روزانه استفاده کنند. استیبل کوین ‌ها تلاش‌ می‌کنند به رابط بین ارزهای فیزیکی و کریپتوکارنسی‌ ها تبدیل شوند.

مزایای استیبل کوین ها

• هزینه کم تراکنش
• معاملات سریع و ایمن
• قابلیت انتقال دارایی‌ها به‌صورت دیجیتالی
• داشتن ثبات با پشتوانه یک دارایی
• استفاده از فناوری بلاک‌ چین: این سیستم امنیت، شفافیت و قابلیت پیگیری را فراهم می‌کند.
• سادگی: درک این سیستم برای کاربران ارزهای دیجیتال و ارزهای فیزیکی آسان است.
• قراردادهای هوشمند: برای محافظت از همه طرفین معامله در سرمایه‌گذاری نیاز است.

معایب استیبل کوین ها

• متمرکز است.
• برای ایجاد اعتماد نیاز به شخص سوم دارد (یک ‌نهاد).
• برای اطمینان از میزان ارزش دارایی‌ها، نیاز به حسابرسی بیرونی دارد.
• دریافت بازده کمتر در سرمایه‌گذاری (که درنتیجه معامله گران و سرمایه‌گذاران به دنبال راه‌های دیگری برای کسب سود مالی خواهند بود).
• با توجه به جدید بودن این فناوری، آموزش و پذیرش عمومی آن زمانبر است.

انواع استیبل کوین‌ ها

به دلیل این که ارزش استیبل کوین ها معادل ۱ ارز فیات یا مقدار مشخصی کالا است، به عنوان یک پناهگاه موقتی برای سرمایه‌گذارانی عمل می‌کنند که به دنبال امن کردن دارایی‌های خود در بازار خرسی هستند. بدین ترتیب، استیبل کوین‌ها نسخه دلار مبتنی بر بلاک چین هستند. در مجموع، ۳ نوع پشتوانه برای استیبل کوین در دنیای رمز ارزها وجود دارد؛ ارز فیات، کریپتو و کالاها، که هر کدام از آنها می‌توانند در دسته بندی‌های متمرکز و غیرمتمرکز نیز قرار گیرند.

1. استیبل کوین ها با پشتوانه ارز فیات

این نوع رمز ارزهای باثبات، معمولا با یک ارز فیات مثل دلار آمریکا پشتیبانی می‌شوند. دو نمونه از استیبل کوین‌های محبوبی که هم قیمت با دلار آمریکا هستند، تتر (USDT) و BUSD هستند؛ اما در کل چند ارز دیجیتال باثبات وجود دارند، که از محبوبیت زیادی برخوردار هستند و در دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال موارد استفاده زیادی دارند. در زیر به معرفی چند استیبل کوین با پشتوانه ارزهای فیات می‌پردازیم:

• تتر (USDT)
• BUSD
• TrueUSD
• USDCoin
• دای (DAI)

2.استیبل کوین ها با پشتوانه کالا

پشتوانه برخی از استیبل کوین ‌ها، کالاهایی مانند فلزات گران‌بها (طلا، نقره و غیره) است. این ارزهای باثبات بدلیل دشواری استخراج فلزات گران‌بها نسبت به تولید اسکناس، دارای تورم کمتری نسبت به استیبل کوین‌های با پشتوانه ارز فیات می باشند. خصوصیات این نوع ارزهای دیجیتال باثبات به شرح زیر است:

• ارزش آنها به نسبت یک یا چند کالا ثابت است و بر حسب تقاضا، قابل بازخرید هستند.
• قابلیت پرداخت توسط افراد مختلف، شرکت‌ها و حتی سازمان‌های مالی قانونی وجود دارد.
• مقدار کالایی که به عنوان پشتوانه این استیبل کوین‌ها در نظر گرفته شده است، در مقدار عرضه آن تاثیر می‌گذارد. یعنی به نسبت میزان موجود از کالای مورد نظر توکن تولید می‌شود.

دارندگان استیبل کوین‌های با پشتوانه کالا، می‌توانند توکن‌های خود را طبق نرخ تبدیل برای دریافت دارایی واقعی بازخرید کنند. هزینه ثابت نگه داشتن این نوع ارزهای باثبات، همان هزینه ذخیره و محافظت از کالای مورد نظر است. توکن‌های Digix Gold یکی از نمونه‌های Stablecoin با پشتوانه طلا است.

CACHE Gold با نماد CGT نیز یکی از محبوب‌ترین ارزهای باثبات با پشتوانه طلاست. هر توکن CGT توسط ۱ گرم طلای خالص که در جاهای مختلف دنیا ذخیره شده‌اند، پشتیبانی می‌شود. ارسال هر توکن CGT به منزله ارسال ۱ گرم طلای خالص است، که در هر نقطه از جهان با طلای واقعی قابل بازخرید است. تتر گلد (XAUt) و پکس گلد (PAXG) نیز به همین صورت کار می‌کنند؛ اما به جای ۱ گرم طلا، با یک اونس طلا پشتیبانی می‌شوند.

3. استیبل کوین ها با پشتوانه کریپتو

پشتوانه این نوع استیبل کوین ها، دیگر ارزهای دیجیتال هستند. از آنجایی که ذخیره ارزهای رمزنگاری شده ممکن است نوسانات زیادی داشته باشند، چنین استیبل کوین‌هایی دارای وثیقه بیشتر از حد لازم هستند؛ بدین معنا که مقدار بیشتری رمز ارز برای تولید مقدار کمتری از استیبل کوین به وثیقه گذاشته می‌شوند. برای مثال، برای تولید ۱۰۰۰ دلار استیبل کوین DAI، دوهزار دلار اتر استفاده می‌شود؛ این کار باعث می‌شود که نوسانات اتر نصف شود. DAI مشهورترین توکن استیبل با پشتوانه کریپتو است.

استیبل کوین‌ها ممکن است با نوسانات بازار و یا هزینه‌های به روز رسانی و نگهداری و یا طی قانون‌گذاری، با شکست مواجه شوند. یکی از این استیبل کوین‌ها NuBits است که دلیل شکست آن، عدم توانایی در حفظ ثبات قیمت بود. یکی دیگر از این پروژه‌ها، Basis بود که با وجود جذب سرمایه ۱۰۰ میلیون دلاری، در دسامبر ۲۰۱۸ و با نقض قوانین آمریکا بسته شد.

بیشتر رمز ارزهای ثابتی که از سال ۲۰۱۷ معرفی شدند، همچنان در مرحله راه اندازی باقی مانده‌اند. همچنین دو سوم این پروژه‌های شکست خورده، با پشتوانه طلا بودند؛ زیرا این پروژه‌ها باید حتما ثابت می‌کردند که طلای پشتوانه استیبل کوین‌شان در جایی ذخیره شده و به صورت امن نگهداری می‌شود. همچنین خودِ طلا یک دارایی باثبات نیست و دچار نوسانات قیمتی و فشار بازار می‌شود.

جمع بندی

در این مقاله، به پاسخ سوال استیبل کوین چیست پرداختیم و انواع پشتوانه ‌ها و نحوه کارکرد آنها را بررسی کردیم. با انفجار بازار کریپتو در سال ۲۰۱۷، سرمایه‌گذاران به استیبل کوین‌ها احساس نیاز بیشتری کردند؛ زیرا امنیت بیشتری در میان نوسانات شدید بازار داشتند. در نیمه اول سال ۲۰۲۰، میزان عرضه استیبل کوین ها ۹۴ درصد رشد کرده بود و در ماه ژوئن سال ۲۰۲۰، حجم معاملات آنها به ۱۱ میلیارد دلار رسید؛ البته قانون‌گذاران نیز آماده بودند. در سپتامبر ۲۰۲۰، آژانس کنترل ارز (OCC) آمریکا، به بانک‌های ملی و ذخایر فدرال اجازه داد تا ذخایر تولیدکنندگان استیبل کوین‌ها را بررسی کنند. به هر حال، استیبل کوین ها برای کنترل نوسانات شدید بازار کریپتوکارنسی‌ها به وجود آمدند. همچنین به خاطر این که خرید و فروش رمز ارزها با ارزهای فیات در برخی صرافی‌هایی مثل بایننس امکان پذیر نیست،‌ استیبل کوین‌ها به کاربران اجازه دادند که به راحتی به خرید و فروش در صرافی‌ها بپردازند. این توکن‌ها در دسته بندی‌های متمرکز و غیرمتمرکز قرار می‌گیرند و با روش‌ها و پشتوانه‌های مختلفی کار می‌کنند.